Rzymskokatolicka Parafia Ducha Świętego i NMP Matki Kościoła

W piątek, 11 listopada obchodziliśmy 98 rocznicę odzyskania przez Polskę niepodległości. To wyjątkowy czas, w którym z wdzięcznością warto pomyśleć i ogarnąć modlitwą tych wszystkich, którzy oddali swoje życie za naszą wolność. Jest to również okazja, by na nowo zabrzmiały w naszych sercach takie słowa, jak: Ojczyzna czy patriotyzm. Odzyskiwanie przez Polskę niepodległości było procesem stopniowym. Wybór 11 listopada uzasadnić można zbiegiem wydarzeń w Polsce z zakończeniem I wojny światowej dzięki zawarciu rozejmu w Compiègne 11 listopada 1918, pieczętującego ostateczną klęskę Niemiec. Dzień wcześniej przybył do Warszawy Józef Piłsudski. W tych dwóch dniach, 10 i 11 listopada 1918, naród polski uświadomił sobie w pełni odzyskanie niepodległości, a nastrój głębokiego wzruszenia i entuzjazmu ogarnął kraj. 

W czwartek 10 listopada rozpocznie się Nowenna przed Jubileuszowym Aktem Przyjęcia Jezusa Chrystusa za Króla i Pana. Zostanie on uroczyście wypowiedziany 19 listopada br, w wigilię uroczystości Chrystusa Króla Wszechświata, w Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Krakowie-Łagiewnikach, a następnego dnia we wszystkich polskich parafiach.

Tradycyjnie, w Dniu Zadusznym, wielu wiernych z naszej parafii i nie tylko uczestniczyło w procesji różańcowej na cmentarzu wojennym. Procesji przewodniczyli ks. Marcin Pilch i proboszcz parafii św. Floriana w Azotach ks. Piotr Adamów.
Dobremu Bogu polecaliśmy dusze zmarłych z naszych rodzin, dusze zmarłych kapłanów, którzy prowadzili nas na drogach wiary, zmarłych przyjaciół, kolegów, dobrodziejów, ofiar wojennych i tych, których prochy spoczywają na naszych cmentarzach.

Dla wielu ludzi Święto wszystkich świętych kojarzy się ze smutkiem. Potocznie o tym święcie mówi się, że jest to „Święto zmarłych”. Jednak sama nazwa „Święto” wskazuje, że powinno ono być czymś radosnym. Ewangelia uczy nas, że po śmierci, w Niebie czeka nas znacznie większe szczęście niż tu na Ziemi. Dzisiaj obchodzimy uroczystość wszystkich świętych, czyli wszystkich zbawionych - nie tylko tych wyniesionych na ołtarze, ale też "zwykłych ludzi" wśród, których możemy mieć nadzieje, że są też nasi bliscy - po to, by cieszyć się z ich szczęścia a także z nadziei jaką daje nam Bóg — że my też możemy go kiedyś doświadczyć. Poniżej znajduje się słowo wygłoszone przez ks. Roberta podczas dzisiejszych Mszy Świętych.

31 października odbył się w naszym mieście Marsz Świętych, który rozpoczął się uroczystą Mszą Świętą w kościele ojców Oblatów. Po jej zakończeniu i błogosławieństwie, barwny i rozśpiewany korowód wyruszył ulicami do kościoła świętego Mikołaja. Przy okazji tego ważnego wydarzenia warto zadać sobie pytanie kim właściwie są święci? Z jednej strony są oni ludźmi, którzy żyją już w niebie z Bogiem, z drugiej zaś strony każdy z nich chodził kiedyś po tej ziemi i tutaj dawał świadectwo swojej wiary w Boga. Święty jest bowiem kimś kto kocha Boga ze wszystkich sił i odważnie głosi swoją relację ze Stwórcą, jest jednocześni człowiekiem, który podczas swojego ziemskiego życia nie wstydził się przyznawać do tego, że Jezus Chrystus i nasz Święty Kościół Katolicki jest dla niego niezwykle ważny. Mamy w Kościele wielu różnych świętych, ale poza tymi wyniesionymi na ołtarze, których imiona i życie znamy, jest wielu świętych anonimowych, o których nic nie wiemy. Jeśli nasi bliscy, którzy już umarli, zostali przyjęci przez Boga do nieba, to są właśnie takimi anonimowymi świętymi. I właśnie dzień wszystkich świętych jest ich dniem, dniem w którym dziękujemy Panu, że tak wielu ludzi do świętości doszło. Świętość nie jest bowiem luksusem dla wybranych. Powołany jest do niej każdy katolik.

ZOBACZ ZDJĘCIA Z MARSZU ŚWIĘTYCH ( fot. Sebastian Kubny )

Dzień I
Na pielgrzymkę wyruszyliśmy z błogosławieństwem ks. Marcina po odprawionej przez niego mszy św. Podróż rozpoczęliśmy o 4.30, przejechaliśmy przez Czechy, Austrię z przepięknymi widokami na Alpy i dotarliśmy do słonecznej Italii.
Pierwszym przystankiem była Padwa, gdzie nawiedziliśmy bazylikę św. Antoniego (grób ze szczątkami św. Antoniego, kaplica polska, skarbiec z relikwiami św. Antoniego - kaznodziei, św. Jana Pawła II i św. Faustyny. Spacerowaliśmy po Piazza delle Erbe z licznymi pomnikami zasłużonych dla miasta. Na nocleg udaliśmy się do pobliskiego miasteczka Conselve.

W ciągu roku są dwa dni, szczególnie ważne dla każdej świątyni: dzień jej patrona i rocznica jej poświęcenia. Pierwszy z nich jest odpowiednikiem naszych imienin - w tym dniu w kościele obchodzona jest uroczystość odpustowa (często przenoszona - ze względu na możliwość uczestnictwa większej liczby wiernych - na najbliższą niedzielę). Dzień rocznicy poświęcenia kościoła jest analogią do wspomnienia dnia przyjęcia chrztu. Przez chrzest człowiek staje się dzieckiem Bożym; przez poświęcenie świątynia staje się budynkiem przeznaczonym do wyłącznej służby Bożej. Odtąd nie może on służyć żadnym świeckim celom.

Poniżej można usłyszeć krótką refleksję ks. Proboszcza odnoszącą się do 10-tej rocznicy poświęcenia naszej świątyni podczas uroczystej Mszy św. 23.10.2016 o godz. 11:30.

Tradycyjnie w rocznicę poświęcenia kolejarze i wierni kędzierzyńskich parafii zebrali się na modlitwie różańcowej u stóp św. Katarzyny Aleksandryjskiej na peronie drugim naszego dworca kolejowego. Z powodu trwających Misji Świętych w parafii Ducha Świętego modlitwa została przełożona z 14 na 18 października 2016r.
Modlitwie przewodniczą proboszczowie trzech parafii : Św. Mikołaja, Św. Eugeniusza i Św. Ducha, jednak kluczowa rola przypada księdzu Edwardowi Bogaczewiczowi, z racji duszpasterzowania kołu Katolickiego Stowarzyszenia Kolejarzy Polskich, to dzięki niemu mamy corocznie nagłośnienie i piękną oprawę tej modlitwy.

W roku Pańskim 2016, gdy najwyższym Pasterzem Kościoła Katolickiego jest Ojciec Święty Franciszek, Prymasem Polski jest Arcybiskup Wojciech Polak, gdy na stolicy diecezji opolskiej zasiada Biskup Andrzej Czaja, a posługę Proboszcza w Kędzierzynie Koźlu, w Parafii pod wezwaniem Ducha Świętego i Najświętszej Maryi Panny, Matki Kościoła, pełni Ksiądz Prałat Edward Bogaczewicz, w dniach od 8 do 16 października odbywała się Misja święta, którą prowadzili Misjonarze Oblaci Maryi Niepokalanej: ojcowie Marcin Szafors z Gdańska i Robert Skup z Kędzierzyna-Koźla.

Zobacz zdjęcia i posłuchaj nauk, które znajdują się wewnątrz artykułu.

Widomym znakiem misji w parafii jest krzyż misyjny z oznaczeniem dat kolejnych misji.
Nasz krzyż misyjny został ustawiony i poświęcony podczs I Misji Świętych w listopadzie 1996 roku, wykonany był z dębu ocalałego z ogromnego pożaru lasów k. Kuźni Raciborskiej. W ciągu następnych lat krzyż był poddawany konserwacji.
Przed tegorocznymi misjami, w czerwcu, zdemontowano krzyż, aby znowu go zakonserwować, lecz okazało się, iż ubytki masy drzewnej są tak duże, że w każdej chwili mógł ulec zniszczeniu. Ksiądz proboszcz podjął więc decyzję o jego wymianie.