Adoracja przy Bożym Grobie oraz nowenna do Miłosierdzia Bożego
Tajemnicę Wielkiej Soboty w pełni oddaje jeden ze starożytnych tekstów, który w tym dniu jest czytany w porannej liturgii godzin. Nieznany autor tego tekstu tak ją przedstawia: "Wielka cisza spowiła ziemię; wielka na niej cisza i pustka. Cisza wielka, bo Król zasnął, ziemia się przelękła i zamilkła, bo Bóg zasnął w ludzkim ciele, a wzbudził tych, którzy spali od wieków... Idzie, by odnaleźć pierwszego człowieka, jak zgubioną owieczkę. Pragnie nawiedzić tych, którzy siedzą zupełnie pogrążeni w cieniu śmierci; by wyzwolić z bólów niewolnika Adama, a wraz z nim niewolnicę Ewę, idzie On, który jest ich Bogiem i Synem Ewy... Oto Ja, twój Bóg, który dla ciebie stałem się twoim synem... Zbudź się, który śpisz! Nie po to bowiem cię stworzyłem, byś pozostawał spętany w Otchłani. Powstań z martwych, albowiem jestem życiem umarłych".
W ten wyjątkowy czas tylko godzinę mogliśmy fizycznie, a także za pomocą transmisji internetowej uczestniczyć w adoracji Bożego Grobu. Także w tym dniu w dobie różnych ograniczeń, chroniący nasze zdrowie biskup opolski w swoim dekrecie o przeżywaniu Triduum Paschalnego za Episkopatem Polskim, zarządził by w tym dniu nie sprawowano poświęcenia pokarmów, a zastąpiono je modlitwą przed śniadaniem wielkanocnym prowadzoną przez najstarszego domownika.