Rzymskokatolicka Parafia Ducha Świętego i NMP Matki Kościoła

Trwając w nowennie przed rozpoczęciem jubileuszu 50-lecia diecezji opolskiej, chcemy dziś przywołać kolejny fragment jej historii, zamknięty w latach 1983-1992. Ogromne znaczenie dla naszej diecezji miała pielgrzymka Jana Pawła lI do Ojczyzny, w czasie której 21 czerwca 1983 r. papież odwiedził Górę Świętej Anny. W czasie tego pobytu Ojciec święty dokonał koronacji obrazu Matki Bożej Opolskiej oraz poświęcenia 65 kamieni węgielnych pod budowę nowych kościołów. Tłumy wiernych na annogórkich błoniach witały tego dnia Ojca Świętego i wraz z nim uczestniczyły w modlitwie Nieszporów.

Tego samego roku staraniem biskupa opolskiego Alfonsa Nossola, w trosce o księży starszych i schorowanych, oddano do użytku Diecezjalny Dom Księży Emerytów, mieszczący się w Opolu przy ulicy kard. Bolesława Kominka, 22 marca 1984 r. naszą diecezję obiegła smutna wiadomość. Wczesnym rankiem w Opolu, po długiej chorobie, zmarł pierwszy opolski biskup pomocniczy Wacław Wycisk. Po ponad roku od jego śmierci, 8 lipca 1985 r. Stolica Apostolska wydała bullę nominującą dwóch nowych biskupów pomocniczych dla naszej diecezji: ks. Jana Bagińskiego i ks. Gerarda Kusza. Sakrę biskupią otrzymali w katedrze opolskiej 15 sierpnia 1985 r., w dniu 40. rocznicy ustanowienia samodzielnej Administracji Apostolskiej Śląska Opolskiego - przyszłej diecezji opolskiej.

Rok 1985 w annałach historii naszej diecezji zapisał się także jako data rozpoczęcia dochodzenia w sprawie beatyfikacji Matki Marii Luizy Merkert, założycielki i pierwszej przełożonej generalnej Sióstr Elżbietanek. W trosce o dobro naszej diecezji w zakresie przechowywania dokumentów i akt historycznych w dniu 25 stycznia 1986 r. zostało erygowanie Archiwum Diecezjalne, a dla utrwalenia i promocji dziedzictwa kulturowego i religijnego naszych ziem - Muzeum Diecezjalne, powołane do istnienia 21 listopada 1987 r..

Rok 1989 przyniósł w naszym kraju, jak i w naszej diecezji, wiele zmian związanych z transformacją ustrojową. Pojawiła się możliwość prowadzenia duszpasterstwa dla wiernych Mniejszości Niemieckiej, z czym powiązane było dzieło duszpasterskiej integracji wiernych całej diecezji. Od 4 czerwca 1989 r. w wielu kościołach naszej diecezji rozpoczęto sprawować dla wiernych liturgię w języku niemieckim.

Tego samego roku, 9 listopada, została powołana do życia Caritas Diecezji Opolskiej, która do tej chwili tworzy na terenie diecezji znane powszechnie stacje opieki i inne struktury pomocowe dla ludzi potrzebujących. Była ona pierwszą Caritas diecezjalną powstałą w Polsce. Dla 50-letniej historii naszej diecezji wielkie znaczenie miała bulla Totus Tuus Poloniae Populus papieża Jana Pawła II z 25 marca 1992 r., która doprowadziła do administracyjnej reorganizacji Kościoła katolickiego w Polsce. W jej konsekwencji została utworzona nowa diecezja - gliwicka, do której włączono 90 parafii i 140 kapłanów z naszej diecezji. Ponadto 15 innych parafii należących dotychczas do diecezji opolskiej zostało przyłączonych do nowo powstałej diecezji kaliskiej. Diecezja gliwicka wraz z diecezją opolską stały się częścią nowo powołanej kościelnej metropolii górnośląskiej z siedzibą w Katowicach. Jej patronem został św. Jacek, dominikanin pochodzący z Kamienia Śląskiego. Dotychczasowi biskupi pomocniczy diecezji opolskiej zostali przeniesieni do Gliwic. Biskup Jan Wieczorek został nowym Biskupem Gliwickim, zaś biskupa Gerarda Kusza mianowano biskupem pomocniczym.