Rzymskokatolicka Parafia Ducha Świętego i NMP Matki Kościoła

W piątek 5 kwietnia 2019 odprawialiśmy Drogę Krzyżową przechodząc ulicami Kędzierzynie z kościoła świętego Mikołaja do kościoła p.w. Ducha Świętego i NMP Matki Kościoła. Rozważania przygotował ks. diakon Piotr Kłonowski. W nabożeństwie uczestniczyli wierni z duszpasterzami parafii dekanatu Kędzierzyn. Cieszymy się, że to nabożeństwo stało się również Kędzierzyńską tradycją. Warto w tym wielkopostnym czasie poznać ogólną historie nabożeństwa, którym jest Droga Krzyżowa.

Pierwsze wieki chrześcijaństwa to czas, w którym w przekazie Ewangelii dominowała tematyka paschalna. Głoszono radosną wieści, że w osobie Jezusa Bóg daje zbawienie każdemu człowiekowi. To zbawienie dokonało się wprawdzie przez krzyż, jednak w głoszeniu akcent padał głównie na zmartwychwstanie. Stąd popularne w tym czasie były wizerunki krzyża, na którym przedstawiano Chrystusa zwycięskiego, a nie cierpiącego.
Zmiana nastąpiła mniej więcej 800 – 900 lat temu. Najpierw na zachodzie Europy, a później w innych jej częściach pojawiła się pogłębiona refleksja nad męką Jezusa. Wielkie znaczenie dla rodzącego się nurtu pobożności pasyjnej miały wyprawy krzyżowe, które były okazją do nawiedzenia miejsc świętych, w których żył, działał, umarł i zmartwychwstał Zbawiciel.
Gdy Turcy zajęli Ziemię Świętą i chrześcijanie nie mogli jej nawiedzać, zaczęły pojawiać się w Europie KALWARIE. Uczestnicy wypraw krzyżowych
jak i bogatsi pielgrzymi wracając do kraju chcieli swoim poddanym umożliwić przeżycie Męki Pańskiej i zaczęto budować kalwarie. Gdy dostęp do "miasta świętego" był utrudniony, na kalwariach można było uzyskiwać odpusty zupełne. Kalwaria to zespół kaplic symbolizujących stacje Męki Pańskiej. Najczęściej zakładane były na wzgórzach, tak by przypominały swym położeniem Jerozolimę. Pobliska Kalwaria na Górze Świętej Anny początkami sięga 1700 roku. Znane Polskie Kalwarie to: Zebrzydowska, w Wejherowie, Pacławska, Wambierzycka. Najstarsza europejska kalwaria początkami sięga 1400 roku i znajduje się w Hiszpanii, niedaleko Kordoby.
W pierwszej połowie XIV w. opiekę nad sanktuariami w Jerozolimie objęli Ojcowie Franciszkanie. Franciszkanie wnieśli wiele w rozwój pobożności pasyjnej. W roku 1688 ustanowiono nabożeństwo "Drogi Krzyżowej" w konwentach franciszkańskich. W roku 1859 papież Pius IX przyznał odpust zupełny za każdorazowe odprawienie Drogi Krzyżowej. W Polsce najstarszy zachowany tekst tego nabożeństwa wydany został we Wrocławiu w roku 1731, a opatrzony był tytułem: "Sposób nabożeństwa droga krzyżowa nazywanego". Wiek XIX i XX to czas upowszechniania nabożeństwa zwanego "Droga Krzyżową". Dzisiaj odpust zupełny można uzyskać za pobożne odprawienie Drogi Krzyżowej codziennie w ciągu całego roku. W indywidualnym odprawieniu należy przechodzić od stacji do stacji, a we wspólnotowym nabożeństwie wystarczy że przechodzi ministrant. Dzisiaj nabożeństwa odprawiane są w każdy piątek Wielkiego Postu, a we większych miejscowościach nabożeństwo to czasami odbywa się w trakcie przechodzenia ulicami miasta.

Warto również wspomnieć o nowej formie modlitwy pasyjnej jaką są Ekstremalne Drogi Krzyżowe. Wyznaczana jest specjalna trasa od kilkunastu do kilkudziesięciu kilometrów, a wierni przechodzą ją indywidualnie, w ciszy i zadumie, rozważając indywidualnie teksty przygotowane przez organizatorów. Po mszy świętej sprawowanej w kościele Ojców Oblatów przez bpa Pawła Stobrawę 12.04.2019 wyruszyła po raz piąty EKD. Warto i o niej poczytać www.edk.org.pl

zdjęcia: Anna Kubny